La Marmotte 2012 - Goud behaald

Op 7 juli 2012 was het zover, La Marmotte ! Dit was de eerste keer dat wij deze tour gingen doen. We hadden geen idee hoe de opzet zou zijn in de praktijk, dus iedereen die m voor het eerst reed zat nogal in de spanning over het verloop er van. Toen ik aan een hotelgast vertelde dat ik met slechte benen 1:30 uur over de mt.ventoux deed was hij er van overtuigd dat ik goud zou behalen tijdens La Marmotte. Zelf had ik geen idee of dit genoeg zou zijn voor de hele tocht, maar de hotelgast bleek gelijk te hebben ! Hierbij een verslag van begin tot eind.

Een avond van tevoren hadden we onze wielershirts alvast volgestopt met het benodigde materiaal en sportreepjes zodat we de volgende ochtend niet hoefde te klooien. Enfin om 5:30 opgestaan en gaan ontbijten. Vervolgens omkleden, bandjes oppompen en vertrekken naar Bourg d'Oisans ! Deelnemers werden verwacht om 7:00 aanwezig te zijn in Bourg d'Oisans omdat de weg ernaar toe afgesloten werd. Eenmaal aangekomen in Bourg d'Oisans kwamen we in een lange rij met fietsers die op de start wachtte, waaronder wij zelf. 

Eenmaal gestart rijd je over een tijdmat waarna de tijdsopname gestart wordt. Vanaf de start rijd je direct door naar Allemont, dit ging over de gehele 4-baans weg waardoor het goed te doen was qua drukte. Hopla.. richting de eerste klim de Croix de Fer.. hier heb je in het begin nog wel weinig ruimte om deelnemers te passeren, omdat het kaf nog van het koren gescheiden moet worden. Hierna wordt het steeds minder druk waardoor er genoeg ruimte is om lekker door te rijden. Eenmaal bovenaan het bos snel m'n jasje uitgetrokken en verder gereden. Je daalt dan even af en vervolgens klim je weer omhoog bij 12% , ik kon lekker doorrijden en kwam bovenop de Glandon met 1u42 aan. Dit ging voor mijn gevoel nog erg makkelijk. Bovenop de Glandon nog even wat gedronken en iets kleins gegeten, vervolgens rustig afdalen in de geneutraliseerde afdaling.

Eenmaal beneden de mat gepasseerd ging ik weer hard rijden en kwam ik verschillende groepjes tegen, de meeste groepjes reden een tempo onder de 40 km/u (dat is niet hard in een peleton) later zag ik een groepje op hoog tempo (45 a 46 km/u rijden) waarna ik met dit groepje naar de Telegraphe ben gereden. Hierna viel het groepje weer uit elkaar en reed ieder z'n eigen tempo naar boven.

Bovenop de Telegraphe was ik overhit en had ik behoorlijk veel dorst, het echte tempo was uit m'n benen verdwenen. Ik ben hier gestopt bij een post en heb goed bijgedronken en nog wat gegeten. Vervolgens afgedaald naar Valloir, helaas vloog mijn bidon van m'n fiets af tijdens de afdaling waardoor ik het nu zonder drinken moest doen. De hele klim tot bovenop de Galibier moest ik dus zonder bidon doen, dit ging gelukkig nog goed aangezien ik op de Telegraphe nog goed had gedronken.

De Galibier is een berg die mij erg goed licht, het tempo was weliswaar ingezakt maar geen enkele moeite gehad op deze berg. Bovenop de Galibier weer 1,5 liter water gedronken en afgedaald naar Bourg d'Oisans. De afdaling is heerlijk op glad asfalt en snelheden tot 70 km/u waren goed mogelijk. Alleen het laatste deel ging het minder stijl naar beneden en kregen we veel tegenwind te verduren, dit was dus het enige minpuntje van de afdaling.

Eenmaal beneden met een peletonnetje richting Bourg d'Oisans gereden, hier wederom een kleine liter gedronken en Alpe d'Huez omhoog gereden. De Alpe d'Huez ging een beetje in zen mode aangezien de lol er wel een beetje af was door het inmiddels lagere tempo. Vooral het eerste stuk leek lang te duren, zeker toen ik een bord Arrivé 10 km tegenkwam en het gevoel had al heel lang bezig te zijn. Uiteindelijk 1u17 gereden op Alpe d'Huez en officieel met GOUD gefinished in 7u36, deze tijd is inclusief 20 minuten stilstand op posten, waarbij de klok doorloopt. Uiteraard heel blij met het gouden resultaat, zeker omdat dit de eerste keer Marmotte is. Ik ben er van overtuigd dat de tijd nog wel beter kan, vooral met meerdere 4 a 5 uur+ voorbereidingstrainingen welke heel belangrijk zijn voor dit soort tochten.

Na afloop bij het hotel met alle deelnemers bijgepraat en iedereen blij met zijn/haar resultaat !
Een deelnemer bleek wel heel veel pech te hebben, die kwam namelijk 22 seconden te kort voor goud omdat hij bovenop de Glandon moest "schijten", heel toevallig zei Idsert dezelfde ochtend nog
"je zou maar moeten schijten bovenop de Glandon.." en nu overkwam het iemand anders. Wat een toeval.. maar die hotelgast had het eigenlijk wel verdiend om goud te rijden.
Het deelnemersveld in het hotel was sowieso wel sterk onder de jongeren t/m 29 jaar, de snelste heeft 6u01 gereden en werd 25ste in de einduitslag.

Nog wat tips:
Train in Nederland minstens twee maanden van te voren op lange duur: dwz ritten van 4 a 5 uur.
Train regelmatig op maximale hartslag omdat je die ook in de bergen tegen gaat komen als je voluit gaat.
Doe in de bergen minstens 1 rit van meer dan 3000 hoogtemeters om alles te laten wennen.

Neem 2 a 3 rustdagen van te voren.

Succes !

Voorbereiding Marmotte: de alpen en mt.ventoux

Op 1 juli zijn we afgereisd naar de Alpen (Allemont) waar we de volgende dag onze eerste rit reden naar Oulles. Dat is een plaatsje in de richting van Col d'Ornon. De rit was helaas erg regenachtig en eenmaal boven begon het nog veel harder te regenen waardoor we voorzichtig moesten afdalen en de rit niet te lang hebben gemaakt.

De tweede dag besloten we wegens het weer af te reizen naar de mt. ventoux, dit bleek een goede keuze te zijn aangezien het weer schitterend was met zo'n 30 graden. Ook staat de mt.ventoux garant voor pittig klimmen zo'n 1600 hoogtemeters achtereenvolgend.. maar dat was niet alles. We daalden af naar Malaucene en na geluncht te hebben knalden we omhoog vanaf de andere kant. Tegelijkertijd de snelste maar ook moeilijkste 3200 hm die je kunt vinden.

Persoonlijk vind ik de mt.ventoux de pittigste berg in Frankrijk, vooral het bos van de Bedoín kant en de stijle stukken aan de Malaucene kant zijn de pittige dingen. Anderen noemen de Galibier vaak het pittigst maar ik vind dit persoonlijk niet een kraker.

Deze keer reed ik de mt.ventoux in 1u30 op maar had ik nog wel hoogtemeters van de vorige dag in de benen waardoor ik geen pr. neer kon zetten. Tot aan het bos reed ik met 22,9 km/u gemiddeld wat ik een aantal jaar geleden ook al eens reed alleen toen finishte ik paar minuten eerder bovenaan.

Al met al waren de 3200 hm een uitstekende training voor de marmotte. Na de training teruggereden naar Allemont en vervolgens drie rustdagen genomen om goed uitgerust te verschijnen bij La Marmotte. Deze dagen bezochten we de mooie plekken in de buurt zoals Briancon en werden de fietsen nog even in orde gemaakt. In mijn geval had ik de laatste rustdag nog een nieuwe buitenband nodig omdat de buitenband aan de zijkant teveel slijtage vertoonde waardoor de band na oppompen zo'n 10 minuten later keihard ontplofte. Gelukkig ontplofte de band in de fietsschuur en niet tijdens La Marmottte.. op dat moment overgestapt naar Schwalbe Ultremo ZX's ik ben benieuwd hoe deze zich houden t.o.v. de Continentals.

Wielrennen Zuid-Limburg

Sportief rondje Zuid-Limburg

Via gpstracks.nl vonden we een fantastische route met veel hoogtemeters door Zuid-Limburg.
Welverstaan 1660 hoogtemeters over 87 km, wat in Nederland moeilijk te vinden is over zo een korte afstand.
Wij begonnen de route in Eijsden in de Groenstraat waar we via streetview genoeg parkeergelegenheid vonden. De route gaat hierna richting Vaals en pakt een vijftiental klims mee zoals: De Loorberg, Camerig en Epenerbaan en ook de klim naar het drielandenpunt vanuit België. Later gaat de route west/noordwaarts richting de Kruisberg, Eyserbosweg, Dode Man en Cauberg. Het karakter per klim verschilt nogal, de ene klim gaat tot 20 % en blijft constant boven de 10 % terwijl andere klims geleidelijker zijn met 7 a 8 % of iets lager.

Persoonlijk vind ik geleidelijke beklimmingen het  lekkerst fietsen (bijv. alpe d'huez die ik vorig jaar op souplesse in 51 minuten omhoog kon rijden). In Zuid-Limburg heb je korte varianten van dit soort klims, maar ze zijn voorbij voordat je het weet. Desalniettemin kun je op de korte klims behoorlijk hard doortrappen en een hoog tempo vasthouden wat ook een vorm van al dan niet explosieve/klim training is. Op die manier zul je de klims hier ook gaan voelen. Iedereen was het er over eens dat de route erg mooi is en qua klims de omgeving niet te kort doet. Veel klimmen zonder omwegen.

Nog een aantal performance statistieken van de gps-opname afgeleid:
Eyserbosweg |  gemiddeld 8,5 %   | 17 km/u  |  385 watt
Doodeman    |  gemiddeld 10,5 % | 14 km/u  |  375 watt
Wattage was hier de benodigde kracht om deze snelheid bij dit stijgingspercentage te kunnen rijden.

Klimwielen zitten er weer op !

In aanloop op La marmotte heb ik weer m'n originele wielset erop. Namelijk de Campagnola Zonda's.
Voordat ik de Marmotte rijd eerst nog een keer de Ardennnen en de Jan Jansen classic.
Let's see en vooral feel.

Dam tot Dam fietsclassic

Een week eerder reed ik met fietsmaat Idsert naar Hoek van Holland en weer terug, een mooie 175 km waar we alleen maar getrainder door raakten. Dit keer had ik een gps route gevonden van de dam tot dam classic. De route loopt door Noord-Holland en wij begonnen de rit in Oostzaan waarna de route binnendoor naar Alkmaar gaat. In Alkmaar reden we nog even langs mijn schoonfamilie waar we nog even gezellig wat konden drinken in de tuin. Hierna weer snel door met de resterende 100 km en vervolgens bovenlangs Heerhugowaard binnendoor naar Hoorn. Vanaf Hoorn rijd je langs het IJsselmeer naar Amsterdam, je komt een aantal mooie plekken tegen zoals Volendam en uitzicht op het IJsselmeer langs de dijk. Ook kleine dorpjes als Durgerdam en Holysloot zijn leuk om eens gezien te hebben.

Hoek van Holland fietsrit !

Nog steeds ter voorbereiding op de marmotte heb ik samen met Idsert een aantal lange ritten gereden.
Eerste lange rit was de 175 km, Amsterdam - Zandvoort - Noordwijk - Scheveningen - Hoek van Holland en weer terug door de duinen richting Amsterdam.

Het stukje Scheveningen tot aan de duiningang richting Kijkduin is een rot stukje, als je hier de weg binnendoor zoekt dan kom je op niets anders dan doodlopende havenweggetjes uit. Beste is om hier de ANWB fietsbordjes te volgen. Vervolgens kom je op de LF1-Noordzee route uit waarna je weer lekker verder kan fietsen. Het was al een tijd geleden dat ik bij Hoek van Holland was geweest en er bleek een flink aantal winkeltjes geplaatst. Na 93 km op de teller kregen we trek en kwamen we een ijssalon tegen waar we een lekker bakje ijs en drinken konden halen. Nog even van het uitzicht genieten en weer verder koersen. In het plaatsje Monster nog even bij de c1000 een Extran gehaald en hierna tot aan de Wassenaarse duinen doorgereden waar we bij een publieke kraan de bidons bij konden vullen met koel water. Na Wassenaar via Katwijk binnendoor teruggereden naar Amsterdam. Na 140 km begon ik na een aantal sprintjes de benen te voelen en hadden we helaas een boel tegenwind op het saaiste stuk van de route. Een week later bleek ik wederom te profiteren van de training door deze rit..  Al met al een route waar je een leuke dag voor uit kunt trekken.

Klimclassic 2012

De nieuwe naam van de Steven Rooks classic ! De klimclassic.
We hebben dit keer gekozen voor de 160 km. Het weer was perfect, ondanks dat het 's ochtends nog maar 5 graden was. De route duikt heel snel België in waar de 160 km zich bijna volledig afspelen.
Achteraf bleek dat ik te weinig lange ritten in voorbereiding op de klimclassic gereden heb. Na 65 km was de "turbo" verdwenen waarna het een kleine honderd kilometer op een voor mij doen matig tempo verder ging. Een echte meevaller was het mooie tempo in de vroege klims waar het bij 10 % constant tegen de 20 km/u ging en iedereen stil leek te staan. Al met al een super mooie rit door het ardennengebied. Later zal moeten blijken dat de 160 km de eerste goede voorbereiding voor de alpen is..

Rijden op wielerparcours sloten

Afgelopen mei voor het eerst op het wielerparcours sloten gaan rijden. Tom en Idsert stelden voor om daar eens te gaan rijden en dit bleek zeker de moeite waard te zijn. De snelheid is heel gevarieerd maar wel een echte afspiegeling hoe het er in wedstrijden aan toe gaat. Met een middelgroot peleton gaat de snelheid al vrij snel richting de 45 km/u en je hebt dat niet eens door als je in het peleton zit. Hierna een basislicentie aangevraagd waarmee ik zeker regelmatig terugkom op het parcours. Voor niet licentiehouders is het ook mogelijk om mee te rijden op zaterdag 13:00, absoluut de moeite waard.

Joop Zoetemelk classic 2012

Op 17 maart een overgebleven ticket overgenomen van een afwetende collega van Idsert. Deze tocht loopt door het groene hart vanaf Leiden een ritje van 75 km door de groene streek.
Als je bekend bent met ritjes door het groene hart dan hoef je het voor de sightseeing niet meer te doen. Ook al blijft het een mooi gebied om in te fietsen als het weer een beetje meewerkt. Voor mij was deze rit een inlijving van het nieuwe seizoen, aangezien ik in de winter 2 a 3 keer per week een uurtje trainde op de Tacx. Dat een tacx goed meewerkt om vermogen op te bouwen dat is één ding wat zeker is. Na een klein half jaar erg druk te zijn geweest met verhuizen en alles wat er bij komt kijken begon ik eind januari weer op de tacx te trainen. Ik begon met een duurtrainingsvermogen (D3-zone) van zo'n 235 watt wat na zo'n 4 weken weer richting het normale niveau van 300 watt ging en later 320 watt D3 werd. Dit zijn een beetje normale waardes voor mijn doen. Wat ik met de tacx niet echt kon trainen was lange duur training van 100+ km, dit is later tot stand gekomen met de langere buitenritten.