vrijdag 2 oktober 2009

Gerrie Kneteman Classic 2009

Op 12 september 08:26 van start gegaan aan de 150km tourtocht door Noord-Holland, Zuid-Holland en Utrecht. Steven Rooks die indrukwekkende zeges behaalde in de tour de france stond aan de start, hij is één van de organisators van deze tourtocht.

Deze dag hebben we georganiseerd met de samengestelde wielrenploeg van Aarts en Icke.
Allemaal vrienden en vrienden van vrienden etc. die van wielrennen houden.

Zelf wilde ik het tempo er vanaf het begin af aan goed in zetten, en dat heb ik ook gedaan. Telkens als koploper gereden en uiteindelijk op mn eigen teller met 33,7 km/u gereden over 150 km.

donderdag 17 september 2009

Sicilië: Etna Nord, Etna Sud


(bron foto: strandzand.nl)

In augustus drie weken op sicilië geweest en naast familiebezoek ook prima kunnen wielrennen. Er zijn ook daar behoorlijk wat wielrenners te vinden. Er is bijna geen meter plat te vinden in de omgeving rond de Etna.
Dit komt omdat vanaf het strand alles richting het westen naar de etna loopt (klimmen dus) de hele omgeving is heuvelachtig en als je richting de Etna rijdt is alles één grote klim. Heuvelachtig bij zuid- of noordwaarts fietsen. Vanaf het strand de etna op is 1800 hoogtemeters klimmen.

Zelf heb ik voor Etna Nord: vanaf Acireale richting Giarre gefietst en vervolgens Milo op de borden gevolgd, eenmaal bij Milo zie je iets verderop borden voor Rifugio Citelli. Iets verderop is er een tweede Piano Provenzano.

Etna Sud: Acireale, Zafferana etnea, Rifugio sapienza.
De officiële klim begint pas na Zafferana etnea maar vanaf het strand begin je al meer dan 500 hoogtemeters te klimmen voordat je er bent.

De Etna heeft nog meer kanten om te beklimmen, zoals via Nicolosi waar het erg mooi is, deze klim ga ik de eerstvolgende keer doen.

dinsdag 14 juli 2009

Mont Ventoux + Pyreneeën





Gabriele 1u28 (gele trui ;))
Eerste beklimming vanaf Bedoin, eerst paar kilometer ingereden en daarna gestart.
Idsert ging alvast van start terwijl ik nog even wat water ging halen.
In het begin van het bos kwam ik Idsert tegen en hebben we elkaar nog ff succes gewenst. Beklimming ging gevoelsmatig goed, op een overgang van 9 naar 7 % nog even kunnen accelereren tot 22 km/u de benen waren ok.

Na de Bedoin kant zijn we afgedaald naar Malaucene, daar even wat gegeten en Idsert kocht nog een shirt. Vervolgens terugklimmen de ventoux op, de Malaucene kant heeft ongeveer 6 kilometer lang een 10 % stuk en dat was wel merkbaar.

Vanaf Bedoin 1u28 kunnen doen, de tweede beklimming vanaf malaucene ging in 1u32.
Idsert zat er op de malaucene kant aardig doorheen en deed er 2uur1 over.



Idsert 1u49


Pyreneeën
Dag1: Tourmalet + col du Aspin
De klim ging erg lekker, in mijn ogen zeker niet de mooiste klim.
Na een bepaald aantal kilometers kom je in een stadje terecht, met grote hotels en industrie hier en daar. Ergens op een van de laatste kilometer nog ingehaald door iemand die wat harder dan mij ging, de laatste kilometer ging de beste jongen achteruit en kon ik hem weer inhalen, daarna niet meer gezien.

Aspin is niet zo lang, maar wel heel mooi uitzicht. GROEN en koeien en paarden zelfs ezels lopen er rond.

Dag2: Obisque + Hautacam
Lange mooie klim van zo'n 30 kilometer tot de Aubisque, wegdek was op het laatste deel slecht en vol met steentjes.

Op de top van de Aubisque m'n helm afgedaan, opeens beet er een ezel in m'n helm en wilde niet loslaten. Waarom die dit deed ? het beest heeft zout uit zweet geroken want zout hebben ze nodig in de warmte.. Geen probleem om m'n helm daarvoor te gebruiken, lol...



Na de aubisque terug afgedaald en nog even gestopt bij het Wim van Es monument, dat is een wielrenner die 70 meter naar beneden gestort was, maar het wonderwel overleefde zonder verwondingen.



Vervolgens afdalen naar de Hautacam en bij de auto gestopt om nog wat water etc te pakken. Terwijl we bij de auto stonden kwam er een heel peleton de hautacam opgereden, later bleek dat er een wedstrijd was !

Een half uur later stonden we aan de start en ieder deed z'n klim wederom.
De klim kent wel een aantal steile stukken waar het lastig is (vaker staan) gevoelsmatig ging het nog wel goed aangezien ik bij de auto niet echt een goed gevoel in de benen had.

Op de top bleek een finish te zijn (speciaal voor die wedstrijd) ik was een half uur later gestart, maar de laatste deelnemers kon ik nog voorbij rijden, dat is grappig.
Iedergeval een mooie klim, met een aardig verloop.


Dag3: Regenachtige dag

Wandeling bij het cirque ? mooie omgeving wederom, wel erg koud ca. 11 graden.

Dag4: Luz Ardiden
's ochtends vroeg vertrokken, de klim ligt voor de deur van het hotel.
De klim loopt erg lekker en kon ik in 54 minuten finishen.
Idsert was hier verkeerd gereden en zag ik later weer in het hotel.
Na deze klim huiswaarts gereden en in midden-frankrijk in de plaats Vichy overnacht als tussenstop.

maandag 22 juni 2009

Alpe d'huez en omgeving



Dag1: 128 km, 3180 hoogtemeters: vanaf hotel 11 km boven Bourg d'oisans - Alpe d'huez - Col du glandon - Croix de fer en afdaling terug.

Mooie tocht. Veel nederlanders gezien en ook paar groepjes gesproken op o.a. de glandon en croix de fer. Op alpe'd huez vooral belgen gezien. Overigens het hele belgische team van voor naar achter voorbij gereden. Eindtijd 53 minuten op de alp.
Nog meer opvallend was een oude man met shirtje met "Spaarndam" dat is een dorpje in de buurt van Amsterdam, die omhoog ploeterde maar wel doorging en af en toe even moest stoppen.

Op de Glandon een groep nederlanders uit Hoogeveen gesproken, dialect van de groep was verschrikkelijk, nog wel mee te praten!

Dag2: 147 km, 3250 hoogtemeters: Alpe d'huez, Alpe du Grand Serre, Col d'ornon.

Wederom begonnen met alpe 'd huez en op die dag ook deze foto gemaakt, vervolgens afdalen en een vlak stuk van ongeveer 20 kilometer richting Alpe du Grand Serre gereden. Vanaf daar klimmen, op de top zag ik paar plasticjes op de grond liggen met "C 1000, volkorenkoek" right overal nederlanders in de omgeving daar dacht ik maar weer.

Vervolgens heel veel afdalen en daarna klimmen op de col d'ornon waar ik tegen het eind over een geasfalteerde weg met lading grind moest waar niet overheen te fietsen was door alle steentjes, ook daar zag ik nog een nederlander.

Dag3: 165 km, 4150 hoogtemeters: Lauteret, Galibier, afdaling naar San Jean de maurienne, croix de fer en afdaling terug.

Langste en zwaarste rit van de reeks, het is de omgekeerde marmotte zonder alpe 'd huez. Vanaf het hotel zat ik al op de lautaret route en kwam zodoende na 30 kilometer bij de galibier aan, waar het ondanks klimmen koud aanvoelde en hard waaide. Op de top een italiaan gesproken die op de motor was, maar wel wat van racefietsen wist en zag dat ik de nieuwste Pinarello FP7 had.. hij vroeg nog even welk verzet ik reed (34v-27a) rustig babbeltje.

Daarna lang afgedaald richting de telegraphe vervolgens kort stukje klimmen en een vlak stuk naar San Jean de maurienne. Ondertussen was m'n bidon leeg en ik had water nodig, toevallig zag ik een oude man op een racefiets die op een camping 100 meter verder stond. Die kon me een kraan aanwijzen bij zijn camper en was heel behulpzaam.
Zijn vrouw had volkorenkoek liggen en gaf meteen drie plakjes, gelukkig maar want ik had nog maar 1 reepje en 80 kilometer voor de boeg. De man vertelde dat ie de marmotte weleens persé had gefietst voor z'n 50ste.

Hierna direct om de hoek begon de klim naar de croix de fer, ruim 28 kilometer klimmen vanaf dat punt. Af en toe zaten er kleine afdalinkjes in de klim en waren de stijgingspercentages niet zo groot.

Op de top van de croix de fer nog even een mars gehaald en toen afgedaald ! De andere kant van de croix de fer had ik nooit eerder gezien en was dus ook wel de moeite waard te beklimmen.

dinsdag 16 juni 2009

Sportlabtest / inspanningstest / wielrennen

Ik heb mijn inspanningstest maandag 8 juni in Amsterdam gedaan bij het sportlab van het universitair sportcentrum.

Resultaten
vo2max
71 ml/kg/min
maximum power 378 watt
watt/kg: 5,4
max hartslag 199 slagen / minuut

Anaërobe drempel
340 watt
4,8 W/kg
hartslag 193 slagen per minuut

Wingate test (sprinttest)
35 seconden lang.

gemiddeld 648 watt: 9,1 watt/kg
5s max: 813 watt , 11,4 watt/kg
laatste 5sec: 559 watt , 7,8 watt /kg

Wat ik over de resultaten denk ?
Het belangrijkste doel was te weten komen welk vermogen ik op mijn omslagpunt fiets, dat blijkt kijkend naar vermogen met 4,8 watt/kg op het niveau van goede amateurwedstrijdrenners te horen (ik rijd zelf overigens geen wedstrijden, nog niet iedergeval). De resultaten kunnen niet zomaar zeggen dat je iedereen kapot kan rijden aangezien snel door bochten gaan, sprinten, strategie ed. ook enorm belangrijk zijn.

Mijn vo2max van 71 ml/kg/min blijkt ook in de categorie: top, te vallen. Vanaf 80 wordt je vo2max als wereldtop beschouwd. (Lance Armstrong 81)

maandag 15 juni 2009

Limburgs mooiste, 150 kilometer



Met de samengestelde ploeg van Aarts en Icke begonnen aan limburgs mooiste.
De dag van te voren sliepen we in een hotel om snel aan de start te kunnen verschijnen, achteraf hadden we ook 's ochtends vroeg kunnen vertrekken van huis.

De tocht ging goed, maar ik had helaas wel pijnklachten aan m'n kuiten, waardoor ik af en toe m'n benen van de pedalen moest halen tijdens het fietsen.Om de 35 kilometer kon je water bijvullen en werden versnaperingen uitgedeeld, deze plekken gebruikte we ook als tussenplaats om even bij elkaar te blijven en te praten.

Alle bekende heuveltjes zaten erin: Keutenberg, Eijsenbossenweg en meer.
De tocht ging natuurlijk door Nederland en stukken in België en Duitsland.
Al met al een goede tocht gehad met z'n allen.

dinsdag 26 mei 2009

Ardennen - 23 mei 2009

Vanaf de startplaats Sougne Remouchamps zaten we heel dichtbij de steile redoute en die hebben we na 2 kilometer "inrijden" wegens het routeverloop zo snel gedaan. Mijn tijd vanaf het viaduct bij de snelweg tot de kruizing bovenaan de redoute was 5 minuten 12 seconden.. oftewel een aardige elite klimtijd voor een niet pro-rijder.

Daarna hebben we deze route gedaan ardennen route
, helaas werd een autorally georganiseerd te midden van de route..
We hebben hierdoor een omweg moeten maken richting Durbuy, toevallig had een ander wielrengroepje al een route daarheen gepland en konden we na wat drinken en getrakteerd gebak weer ons rondje continueren.