Alpe d'huez en omgeving

Dag1: 128 km, 3180 hoogtemeters: vanaf hotel 11 km boven Bourg d'oisans - Alpe d'huez - Col du glandon - Croix de fer en afdaling terug.

Mooie tocht. Veel nederlanders gezien en ook paar groepjes gesproken op o.a. de glandon en croix de fer. Op alpe'd huez vooral belgen gezien. Overigens het hele belgische team van voor naar achter voorbij gereden. Eindtijd 53 minuten op de alp.
Nog meer opvallend was een oude man met shirtje met "Spaarndam" dat is een dorpje in de buurt van Amsterdam, die omhoog ploeterde maar wel doorging en af en toe even moest stoppen.

Op de Glandon een groep nederlanders uit Hoogeveen gesproken, dialect van de groep was verschrikkelijk, nog wel mee te praten!

Dag2: 147 km, 3250 hoogtemeters: Alpe d'huez, Alpe du Grand Serre, Col d'ornon.

Wederom begonnen met alpe 'd huez en op die dag ook deze foto gemaakt, vervolgens afdalen en een vlak stuk van ongeveer 20 kilometer richting Alpe du Grand Serre gereden. Vanaf daar klimmen, op de top zag ik paar plasticjes op de grond liggen met "C 1000, volkorenkoek" right overal nederlanders in de omgeving daar dacht ik maar weer.

Vervolgens heel veel afdalen en daarna klimmen op de col d'ornon waar ik tegen het eind over een geasfalteerde weg met lading grind moest waar niet overheen te fietsen was door alle steentjes, ook daar zag ik nog een nederlander.

Dag3: 165 km, 4150 hoogtemeters: Lauteret, Galibier, afdaling naar San Jean de maurienne, croix de fer en afdaling terug.

Langste en zwaarste rit van de reeks, het is de omgekeerde marmotte zonder alpe 'd huez. Vanaf het hotel zat ik al op de lautaret route en kwam zodoende na 30 kilometer bij de galibier aan, waar het ondanks klimmen koud aanvoelde en hard waaide. Op de top een italiaan gesproken die op de motor was, maar wel wat van racefietsen wist en zag dat ik de nieuwste Pinarello FP7 had.. hij vroeg nog even welk verzet ik reed (34v-27a) rustig babbeltje.

Daarna lang afgedaald richting de telegraphe vervolgens kort stukje klimmen en een vlak stuk naar San Jean de maurienne. Ondertussen was m'n bidon leeg en ik had water nodig, toevallig zag ik een oude man op een racefiets die op een camping 100 meter verder stond. Die kon me een kraan aanwijzen bij zijn camper en was heel behulpzaam.
Zijn vrouw had volkorenkoek liggen en gaf meteen drie plakjes, gelukkig maar want ik had nog maar 1 reepje en 80 kilometer voor de boeg. De man vertelde dat ie de marmotte weleens persé had gefietst voor z'n 50ste.

Hierna direct om de hoek begon de klim naar de croix de fer, ruim 28 kilometer klimmen vanaf dat punt. Af en toe zaten er kleine afdalinkjes in de klim en waren de stijgingspercentages niet zo groot.

Op de top van de croix de fer nog even een mars gehaald en toen afgedaald ! De andere kant van de croix de fer had ik nooit eerder gezien en was dus ook wel de moeite waard te beklimmen.

Sportlabtest / inspanningstest / wielrennen

Ik heb mijn inspanningstest maandag 8 juni in Amsterdam gedaan bij het sportlab van het universitair sportcentrum.

Resultaten
vo2max
71 ml/kg/min
maximum power 378 watt
watt/kg: 5,4
max hartslag 199 slagen / minuut

Anaërobe drempel
340 watt
4,8 W/kg
hartslag 193 slagen per minuut

Wingate test (sprinttest)
35 seconden lang.

gemiddeld 648 watt: 9,1 watt/kg
5s max: 813 watt , 11,4 watt/kg
laatste 5sec: 559 watt , 7,8 watt /kg

Wat ik over de resultaten denk ?
Het belangrijkste doel was te weten komen welk vermogen ik op mijn omslagpunt fiets, dat blijkt kijkend naar vermogen met 4,8 watt/kg op het niveau van goede amateurwedstrijdrenners te horen (ik rijd zelf overigens geen wedstrijden, nog niet iedergeval). De resultaten kunnen niet zomaar zeggen dat je iedereen kapot kan rijden aangezien snel door bochten gaan, sprinten, strategie ed. ook enorm belangrijk zijn.

Mijn vo2max van 71 ml/kg/min blijkt ook in de categorie: top, te vallen. Vanaf 80 wordt je vo2max als wereldtop beschouwd. (Lance Armstrong 81)

Limburgs mooiste, 150 kilometer

Met de samengestelde ploeg van Aarts en Icke begonnen aan limburgs mooiste.
De dag van te voren sliepen we in een hotel om snel aan de start te kunnen verschijnen, achteraf hadden we ook 's ochtends vroeg kunnen vertrekken van huis.

De tocht ging goed, maar ik had helaas wel pijnklachten aan m'n kuiten, waardoor ik af en toe m'n benen van de pedalen moest halen tijdens het fietsen.Om de 35 kilometer kon je water bijvullen en werden versnaperingen uitgedeeld, deze plekken gebruikte we ook als tussenplaats om even bij elkaar te blijven en te praten.

Alle bekende heuveltjes zaten erin: Keutenberg, Eijsenbossenweg en meer.
De tocht ging natuurlijk door Nederland en stukken in België en Duitsland.
Al met al een goede tocht gehad met z'n allen.