De drie weken voor deze rit was ik door griep gepakt en dat was tijdens deze rit ook nog goed te merken. Benen misten erg veel explosiviteit en kracht. Deze tocht deed ik met de Aarts en Icke vrienden en vrienden van vrienden. Altijd lachen.. ik heb veel klims met een kalm tempootje gereden en het verbaasde me dat ik een klim ook op een laag tempo kan doen aangezien klimmen vaak uitputtend is. Door het veelal rustige tempo tijdens de rit heb ik niet veel pijn ervaren aan de benen terwijl we toch 180 km gereden hebben die dag.
Het was een stralend mooie dag en de services voor drinken en eten waren prima, enige was een verkeerd bordje op de route waardoor we een dubbel stuk gereden hebben van ca. 4 km.
De Eyserbosweg na 135 km ging met de nog niet helemaal voorbije griep erg in de benen zitten, maar afstappen was niet nodig.. Daarna reed ik verbazingwekkend alleen maar beter.
Een groot verschil met de Steven Rooks Classic waar ik op de klimmeting 14e werd.
